Bepaalde mensen lijken altijd een voorkeursbehandeling te verwachten. Wie denken ze wel niet te zijn, de koningin? In een situatie waarin iedereen zich keurig aan de regels houdt, zijn er altijd van die types die altijd denken te mogen voordringen. Op een speciale behandeling rekenen. Terwijl het klootjesvolk netjes op hun beurt wacht. Egoïstisch hoor!
Gedachten kunnen behoorlijk zwart wit zijn
Lekker ongenuanceerd intro toch? Ik moest lachen toen ik het schreef. Want zo gaat het vaak in ons hoofd. Als je getriggerd wordt, spint je hoofd een behoorlijk zwart-wit verhaal. En dat klinkt ongeveer zoals de eerste alinea. Niet zo fraai. En omdat we deze gedachten niet o.k. vinden van onszelf, zal je dat niet snel toegeven. Je mag het van mij ook gerust ontkennen. Doe ik soms ook. Maar stel je eens voor dat je zulke gedachten zou hebben. Wat moet je ermee?
Inslikken, ventileren of beschuldigen
Vaak durven we dit niet uit te spreken, want wat zou men van mij vinden als ik dit zo zou zeggen? Je vindt ze zelf ook niet echt O.K. Dus slik je die nare woorden in. Je verdringt deze mening, want dit ‘kun je niet maken’. En waarschijnlijk is het niet heel helpend om dit er zo uit te gooien.
Het kan ook zijn dat je dit met iemand bespreekt. Je moppert op ‘zo’n iemand’ en hebt daar een stevige mening over. Hij of zij is ‘egoïstisch’, slecht en zou zich anders horen te gedragen. Of je hebt je mening gevormd in stilte, in je eigen hoofd. Wat een pummel en daarmee is de kous af.
Wat geloof jij (nog)?
Zo’n situatie zegt veel over wat jij gelooft. Het onderzoeken hiervan kan je inzicht geven. En dat kan je veel neutraler laten kijken naar soortgelijke situaties. Waar je ongetwijfeld nog eens in terecht komt. Wat zou het fijn zijn als je daar niet meer zo door geraakt wordt.
Wat maakt dat deze persoon jou zo triggert? Als je dat gaat onderzoeken, kun je ontdekken welke overtuiging jij hebt. Een overtuiging is een gedachte die je gelooft. Het is niet de realiteit of de waarheid. Je hebt in het verleden deze conclusie getrokken door een situatie of voorval. Ook krijg je vanuit je jeugd een pakketje aan leefregels en ideeën mee. Je bent nu volwassen en mag gaan onderzoeken welke regels jij daarvan nog gelooft. Welke passen er wél bij jou en welke mag je overboord gooien?
Ik ben allergisch voor voorkeursbehandelingen
Om terug te komen op de situatie voorbeeld. Het valt mij op, omdat ik me zelf niet kan voorstellen dat ik mezelf zo op zou stellen. Het is mijn allergie. Ik ben grootgebracht met het idee; iedereen is gelijk. Ik merk dat mijn verkapte conclusie daarover voor mij betekende dat wij als kinderen niet een speciale behandeling moesten verwachten. Als volwassene doe ik dat nog steeds niet. Iemand die dus de aandacht opeist door voor te dringen, een voorkeursbehandeling lijkt te willen, irriteert mij. Want dát ‘zou ik nooit doen’.
Maar is dat wel waar? Kan het ook anders zijn? Zijn er ook situaties of mogelijkheden te bedenken waarin het anders is?